اعتصاب معدنچیان لونمین پایان یافت
رهبری اتحادیه ان یو ام عصبانی از افزایش دستمزد
آذر ماجدی

بدنبال توافق نمایندگان کارگران با مدیریت معدن لونمین در حاشیه ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی، اعتصاب شش هفته ای معدنچیان که طی آن ۳۴ نفر از رفقایشان را از دست دادند، به پایان رسید. مدیریت با افزایش ۱۱-۲۲ درصدی دستمزد توافق کرده است. بعلاوه پذیرفته است که به هر کارگر مبلغ ۲۰۰۰ رند بابت چند هفته ای که حقوق دریافت نکرده اند، پرداخت کند. کارگران خواهان افزایش حدود سه بار دستمزدشان بودند. دستمزد فعلی آنها بین ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ رند است و آنها خواهان ماهانه ۱۲ هزار و پانصد رند بودند.

طبق گزارشات، کارگران از دستیابی به همین میزان افزایش دستمزد نیز خوشحالند. یکی از کارگران اعلام کرد: "این چیزی نیست که ما می خواستیم، اما عالی است. اکثر کارگران آماده بازگشت به کار هستند." ۱۵۰۰۰ کارگر در معادن گلد فیلد هنوز در اعتصاب بسر می برند. طبق گزارشات رسانه ها، امروز کارگران اعتصابی معدن پلاتین آنگلو آمریکن در نزدیکی لونمین، دست به تظاهرات زدند و خواهان دستمزدی مشابه کارگران لونمین شدند. پلیس با فشنگ های پلاستیکی بسوی کارگران شلیک کرد. طبق گزارش پلیس ۱۹ نفر از کارگران اعتراضی دستگیر شده اند. همچنین کارگران معدن گلدفیلد کی دی سی غربی نیز در اعتصاب بسر می برند .

از هم اکنون تحلیلگران سرمایه هشدار داده اند که توافقنامه لونمین سایر معدنچیان را به اعتصاب تشویق می کند و آنها نیز خواهان افزایش دستمزد خواهند شد. یکی از مسئولین اتحادیه کارگری رقیب در کمال وقاحت هشدار داده است که این توافقنامه چراغ سبزی است به دیگر کارگران که قراردادهای پیشین در مورد دستمزد را بدور اندازند و برای افزایش دستمزد به اعتصابات غیرقانونی دست زنند. از این وقیح تر صحبت های فرانس بالنی، دبیر کل ان یو ام (اتحادیه سراسری معدنچیان) در یک مصاحبه رادیویی است. او به این موافقتنامه اعتراض کرده است زیرا باعث رشد آنارشی خواهد شد: "روال عادی مذاکره در مورد دستمزد زیر ضرب رفته است. این نشان می دهد که عمل حمایت نشده (غیرقانونی) که یک عنصر آنارشی است جواب می دهد. برخی می توانند بدون مجازات دست به کار خلاف بزنند و این باین معنا است که این کار به بخش های دیگر هم می تواند سرایت کند. آنها خواهند گفت، آنها انجام دادند، ما هم می توانیم همان کار را بکنیم." این گفته نهایت بیشرمی و وقاحت است. طی این شش هفته ان یو ام و فرانس بالنی نشان داده اند که نقش شان از اتحادیه های زرد نیز فراتر رفته است. آنها به مدافع پر و پا قرص سرمایه بدل شده اند .

دولت اعلام کرده است که این اعتصابات ۵۵۰ میلیون دلار به دولت زیان رسانده است. مرگ ۳۴ کارگر در میان زیان ها و صدمات این شش هفته محسوب نمی شود. جان کارگران ارزشی ندارد. مثل برگ خزان بر زمین می افتند. هر سال تعداد زیادی از کارگران بخاطر شرایط ناامن معادن کشته می شوند؛ آنها که از حوادث کار جان سالم بدر می برند دچار بیماری های بسیار می شوند و از این بیماری ها جان می دهند. در حالیکه خود و خانواده شان در حلبی آبادهای بدون آب لوله کشی و برق زندگی می کنند. این منطق نظام سرمایه داری است. این اعتصابات به همه دنیا چهره کریه سرمایه داری را به نمایش گذاشت . *